Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

<< Παλαιικό >>


Παραδοσιακο καφενειο

    << Παλαιικό >>

  Ήταν μια από αυτές τις νύχτες που έχεις μεν όρεξη να βγεις αλλά κάπου χωρίς πολύ βαβούρα. Ψάχνεις ένα μέρος που να νιώσεις άνετα σαν το σπίτι σου χωρίς όμως να είσαι σε αυτό. Εκείνο το βράδυ λοιπόν , της Τετάρτης θυμήθηκα το μαγαζάκι κοντά στην πλατεία. Δεν είχα μπει ποτέ μέσα, η αίσθηση όμως που ένιωθα όταν πέρναγα από εκεί ήταν τόσο ευχάριστη που έπρεπε να το επισκεφθώ. Δεν ξέρω αλλά ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι κάτι καλό συνέβαινε εκεί μέσα. 


  Μπαίνοντας πρόσεξα την ταμπέλα του μαγαζιού που μέχρι τότε δεν την είχα προσέξει. Η περιέργεια μου με έκανε πάντα να κοιτάω μέσα, χωρίς ποτέ να προσέξω πως λέγετε. << Παλαιικό >> . Ανοίγοντας την πόρτα μόνο χαμόγελα αντίκρισα. Ένιωσα τους ανθρώπους σαν συγγενής μου που με υποδέχτηκαν και με έβαλαν να κάτσω στο σαλόνι του σπιτιού τους. Πρόσεξα την διακόσμηση και ένιωσα τόσο όμορφα. Ναι ήταν εγώ. Μου άρεσαν όλα. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες στην κολώνα του μαγαζιού σε ταξιδεύανε σε άλλες εποχές. Όλοι οι διακόσμηση σε ταξίδευε αλλού. Όμορφα αντικείμενα τοποθετημένα με αγάπη. Τσιγγάνικες φιγούρες να σε κοιτάνε, χρωματιστά λουλούδια στους τοίχους, οι τρεις χάριτες σε ένα καδράκι με το γλυκό τους χαμόγελο και όλες αυτές οι εικόνες με υπόκρουση των ρεμπέτικων τραγουδιών. Το λάτρεψα. 







  Το κρασάκι που πήρα ήταν κόκκινο και με ενημερώσανε ότι είναι βιολογικό. Η γεύση του άψογη. Πήρα μισό κιλό που το ήπια μόνη μου και κατέβηκε τόσο ευχάριστα. Ο σύντροφος πήρε μπύρα ελληνική ( μόνο αυτή σερβίρουν ).
Νιώθω ότι θα μπορούσα να μιλάω και να γράφω ώρες για αυτό το κουτουκάκι. Ενθουσιάστηκα. Ξέχασα τι εποχή είναι, με πήρε στο ταξίδι του και ένιωσα τον ρομαντισμό μιας άλλης εποχής. Συντροφιά με τον Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη.
  Με το κρασάκι και πριν παραγγείλουμε τίποτα άλλο μας ήρθε και ένας περιποιημένος τάκος. Το φαγητό νόστιμο, οι μερίδες όσες θα έπρεπε να είναι.
Και μετά η έκπληξη. Ζωντανή ρεμπέτικη μουσική από νέα παιδιά με υπέροχες φωνές. Συγκινήθηκα δεν θα το κρύψω. Να βλέπεις παιδιά μέχρι 20 χρόνων να τραγουδάνε και να παίζουν μουσική τέτοια που κακά τα ψέματα πρέπει λόγο τις ηλικίας τους να έχεις ασχοληθεί πολύ με αυτό για να το κάνεις τόσο καλά. Μπράβο στα παιδιά.
  Πέρασα υπέροχα. Φεύγοντας ένιωθα στο στόμα μου μια γεύση μπαχαρικών χωρίς όμως να έχω φαΐ κάτι που είχε μέσα κάποιο μπαχαρικό. Μου άφησε την καλύτερη αίσθηση και είχα καιρό να νιώσω έτσι. Μαγεύτηκα. Σίγουρα θα ξανάπαω, σίγουρα θα το προτείνω σε όλους τους φίλους και σίγουρα το προτείνω σε όλους εσάς.

 

It was one of those nights that you have true desire to go out somewhere but without much hubbub. Looking for a place to feel comfortable, like home without being in it. That night Wednesday I remembered the little shop near the square. I never get inside, but the feeling I felt when I was passing from there was so pleasant that I had to visit. I do not know but I was almost sure that something good was happening in there

Entering noticed the sign of the restaurant, which until then I had not noticed.  My curiosity always made me look into without ever watch what is called. << Old >>. Opening the door only saw smiles. I felt people like my relative who welcomed me and made me sit in the living room of their home. I noticed the decor and I felt so beautiful. I liked everything. The black and white photographs in the column of the restaurant takes you back in time. All the decor was traveled me elsewhere. Beautiful objects everywhere . Gypsy figures to staring you, colorful flowers on the walls, the three graces with their sweet smile and all these images with rebetika songs background . Loved it.
  






  I got red wine that inform me that was organic. It tasted excellent. My partner got a Greek beer ( they serve only this from beers ).
I feel that I could speak and write for hours this tavern. Thrilled.  I forgot what time it is, it took me on his journey and felt the romance of another era. A evening with Vamvakari, Tsitsani.
  The  wine and before ordering anything else, came with a traditional tacos.
  The food was delicious, the shares those should be.




  And then the surprise. Live rebetika music of young guys with great voices. I was moved wont hide it. To see children up to 20 years singing and playing  that music their have dealt much with it to do so well. Well done to the children.
   I had a great time. Leaving I felt in my mouth a spice flavor without  taste or eat  something that had spice. I left feeling better and I had long time to feel that way for a place. Impressed. Definitely going back, definitely would recommend it to all friends and definitely recommend it to all of you.







Το Παλαιικό βρίσκετε στον Χολαργό στην οδό Ασπασίας 63 

Οι σελίδες που μπορείτε να τους βρείτε είναι  https://www.facebook.com/pallaiiko?fref=ts




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου