Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

<< Παλαιικό >>


Παραδοσιακο καφενειο

    << Παλαιικό >>

  Ήταν μια από αυτές τις νύχτες που έχεις μεν όρεξη να βγεις αλλά κάπου χωρίς πολύ βαβούρα. Ψάχνεις ένα μέρος που να νιώσεις άνετα σαν το σπίτι σου χωρίς όμως να είσαι σε αυτό. Εκείνο το βράδυ λοιπόν , της Τετάρτης θυμήθηκα το μαγαζάκι κοντά στην πλατεία. Δεν είχα μπει ποτέ μέσα, η αίσθηση όμως που ένιωθα όταν πέρναγα από εκεί ήταν τόσο ευχάριστη που έπρεπε να το επισκεφθώ. Δεν ξέρω αλλά ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι κάτι καλό συνέβαινε εκεί μέσα. 


  Μπαίνοντας πρόσεξα την ταμπέλα του μαγαζιού που μέχρι τότε δεν την είχα προσέξει. Η περιέργεια μου με έκανε πάντα να κοιτάω μέσα, χωρίς ποτέ να προσέξω πως λέγετε. << Παλαιικό >> . Ανοίγοντας την πόρτα μόνο χαμόγελα αντίκρισα. Ένιωσα τους ανθρώπους σαν συγγενής μου που με υποδέχτηκαν και με έβαλαν να κάτσω στο σαλόνι του σπιτιού τους. Πρόσεξα την διακόσμηση και ένιωσα τόσο όμορφα. Ναι ήταν εγώ. Μου άρεσαν όλα. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες στην κολώνα του μαγαζιού σε ταξιδεύανε σε άλλες εποχές. Όλοι οι διακόσμηση σε ταξίδευε αλλού. Όμορφα αντικείμενα τοποθετημένα με αγάπη. Τσιγγάνικες φιγούρες να σε κοιτάνε, χρωματιστά λουλούδια στους τοίχους, οι τρεις χάριτες σε ένα καδράκι με το γλυκό τους χαμόγελο και όλες αυτές οι εικόνες με υπόκρουση των ρεμπέτικων τραγουδιών. Το λάτρεψα. 







  Το κρασάκι που πήρα ήταν κόκκινο και με ενημερώσανε ότι είναι βιολογικό. Η γεύση του άψογη. Πήρα μισό κιλό που το ήπια μόνη μου και κατέβηκε τόσο ευχάριστα. Ο σύντροφος πήρε μπύρα ελληνική ( μόνο αυτή σερβίρουν ).
Νιώθω ότι θα μπορούσα να μιλάω και να γράφω ώρες για αυτό το κουτουκάκι. Ενθουσιάστηκα. Ξέχασα τι εποχή είναι, με πήρε στο ταξίδι του και ένιωσα τον ρομαντισμό μιας άλλης εποχής. Συντροφιά με τον Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη.
  Με το κρασάκι και πριν παραγγείλουμε τίποτα άλλο μας ήρθε και ένας περιποιημένος τάκος. Το φαγητό νόστιμο, οι μερίδες όσες θα έπρεπε να είναι.
Και μετά η έκπληξη. Ζωντανή ρεμπέτικη μουσική από νέα παιδιά με υπέροχες φωνές. Συγκινήθηκα δεν θα το κρύψω. Να βλέπεις παιδιά μέχρι 20 χρόνων να τραγουδάνε και να παίζουν μουσική τέτοια που κακά τα ψέματα πρέπει λόγο τις ηλικίας τους να έχεις ασχοληθεί πολύ με αυτό για να το κάνεις τόσο καλά. Μπράβο στα παιδιά.
  Πέρασα υπέροχα. Φεύγοντας ένιωθα στο στόμα μου μια γεύση μπαχαρικών χωρίς όμως να έχω φαΐ κάτι που είχε μέσα κάποιο μπαχαρικό. Μου άφησε την καλύτερη αίσθηση και είχα καιρό να νιώσω έτσι. Μαγεύτηκα. Σίγουρα θα ξανάπαω, σίγουρα θα το προτείνω σε όλους τους φίλους και σίγουρα το προτείνω σε όλους εσάς.

 

It was one of those nights that you have true desire to go out somewhere but without much hubbub. Looking for a place to feel comfortable, like home without being in it. That night Wednesday I remembered the little shop near the square. I never get inside, but the feeling I felt when I was passing from there was so pleasant that I had to visit. I do not know but I was almost sure that something good was happening in there

Entering noticed the sign of the restaurant, which until then I had not noticed.  My curiosity always made me look into without ever watch what is called. << Old >>. Opening the door only saw smiles. I felt people like my relative who welcomed me and made me sit in the living room of their home. I noticed the decor and I felt so beautiful. I liked everything. The black and white photographs in the column of the restaurant takes you back in time. All the decor was traveled me elsewhere. Beautiful objects everywhere . Gypsy figures to staring you, colorful flowers on the walls, the three graces with their sweet smile and all these images with rebetika songs background . Loved it.
  






  I got red wine that inform me that was organic. It tasted excellent. My partner got a Greek beer ( they serve only this from beers ).
I feel that I could speak and write for hours this tavern. Thrilled.  I forgot what time it is, it took me on his journey and felt the romance of another era. A evening with Vamvakari, Tsitsani.
  The  wine and before ordering anything else, came with a traditional tacos.
  The food was delicious, the shares those should be.




  And then the surprise. Live rebetika music of young guys with great voices. I was moved wont hide it. To see children up to 20 years singing and playing  that music their have dealt much with it to do so well. Well done to the children.
   I had a great time. Leaving I felt in my mouth a spice flavor without  taste or eat  something that had spice. I left feeling better and I had long time to feel that way for a place. Impressed. Definitely going back, definitely would recommend it to all friends and definitely recommend it to all of you.







Το Παλαιικό βρίσκετε στον Χολαργό στην οδό Ασπασίας 63 

Οι σελίδες που μπορείτε να τους βρείτε είναι  https://www.facebook.com/pallaiiko?fref=ts




Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Βόλτα στον Υμηττό



Βόλτα στον Υμηττό


   Ωραίες βραδιές έχουμε, όταν δεν βρέχει. Φέτος νομίζω ζούμε καλύτερο χειμώνα . Πέρυσι δεν τον πολύ καταλάβαμε. Μας το χρώσταγε δηλαδή. Όχι για να είμαστε δίκαιοι.  

 Αγαπώ όλες τις εποχές. Άλλωστε σκεφτείτε την ζωής μας χωρίς το χειμωνιάτικο  χουχούλιασμα στα ζεστά σεντόνια από την ώρα ύπνου που είχαμε λίγο πριν σηκωθούμε.. Ή τις καλοκαιρινές νύχτες τις επαρχίας ή του νησιού στις διακοπές.

  Η ανθοφορία της άνοιξης? - Αυτό θα έλεγα αν δεν ήξερα πόσοι άνθρωποι έχουν αλλεργίες - αλλά θα πω την αργή μετάβαση μας από τα μακρυμάνικα στα κοντομάνικα. Εκεί που θυμάσαι πια περσινά καλοκαιρινά ρούχα σε βολέψανε και σε κάνανε  να νιώθεις άνετα.
  Και ποιο μας έμεινε; Το φθινόπωρο. Τα πρωτοβρόχια, τα φύλλα που πέφτουν.
  Όλες οι εποχές όμορφες είναι αρκεί να τις ζούμε. Υπάρχουν πολλά πράγματα ευτυχώς ακόμα που μπορεί να κάνει κάποιος με καθόλου ή λίγα χρήματα.
  Υπάρχουν τόσα πάρκα. Τόσες κοντινές εξορμήσεις. Ακόμα και δωρεάν παραστάσεις. Πολλά, αρκεί να αποφασίσουμε να  τα κάνουμε. Ότι αρέσει στον καθένα.. έχουμε επιλογές.  Δεν αφήνω λοιπόν  να πάει ο χρόνος μου χαμένος. Προσπαθώ στο χρόνο που μου <<περισσεύει >> να κάνω πράγματα που αγαπάω. Ένα από αυτά είναι να παίρνω τα βουνά. Αγαπώ το περπάτημα στο βουνό. Με αναζωογονεί. Μου δίνει ενέργεια.
  Παρατηρώ την φύση. Μου αρέσει να παρατηρώ την φύση.
Θυμάμαι πριν κανένα 3μηνο έβλεπες μανιτάρια. παντού. Ακόμη υπάρχουν. Όχι τόσα πολλά. Πρέπει να είσαι πιο παρατηρητικός τώρα.
  Πήγαμε λοιπόν στον Υμηττό. Ευτυχώς τον έχουμε πολύ κοντά από το σπίτι μας. Και ο δρόμος για να φτάσουμε είναι γεμάτος αναμνήσεις. Η παλιά γειτονιά. Εκεί που μεγάλωσα, έπαιξα, έκανα τις πρώτες φιλίες.
  Η Φοιβη τρελαίνεται για το βουνό. Με το που ακούει την λέξη τεντώνει τα αυτιά της και χοροπηδάει από χαρά. Βγαίνουμε από το σπίτι τρέχοντας γιατί δεν κρατιέται. Ευτυχώς στο δρόμο ηρεμεί. Παρασύρετε από τις μυρωδιές άλλων σκυλιών και έτσι οι στάσεις είναι συχνές.
  Όταν βρίσκομαι κοντά στην φύση νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου. Νιώθω τόσο οικία. Νιώθω ένα με αυτή. Με την μάνα γη. Βλέπω τα δέντρα και θέλω να τα αγκαλιάσω, που το κάνω πολλές φορές, θέλω να πιάσω το χώμα, να κάτσω στα γρασίδι. Να έρθω όσο πιο κοντά σε αυτήν μπορώ μέχρι την επόμενη φορά που θα την συναντήσω.  

  Αν έχω αυτή την επαφή τα έχω όλα. Νιώθω γεμάτη. Νιώθω σπίτι μου.

  Το 2015 ας βγούμε περισσότερο, ας ψαχτούμε περισσότερο.

  Σήμερα κάποιος μου είπε ότι αγαπάει το θρόισμα  των φύλλων από τον αέρα. Χάρηκα, γιατί παρατηρεί και αυτός το σύμπαν.

















   We have beautiful nights. when it is not raining. This year I think wehave better winter than last year that we didnt understand it a lot. To be fare the weather owed us


  I love all the seasons. After all think of life without our warm sleep under the blankets just before wake up .. Or in the summer nights the province or island on vacation.
 The blossoming of spring; - What I would say if I didn’t know how many people have allergies - but I will say the slow transition from the long-sleeved shirts to the summer clothes. There you remember which clothes made you felt comfotarble last year.




 And what i left? Autumn. The rains, the leaves falling.
 All seasons are beautiful, enough to live on. There are many things happily even that can make someone with no or little money.
 There are so many parks. So short trips. Even free performances. Many, enough to decide to do it. What everyone likes .. we have options. So I dont let my time goes. I try to my free time to  do things that I love. One of them is to get to the mountains. I love walking in the mountains.Refreshes me. Gives me energy.
 Observe nature. I like to observe nature.
 I remember before any three months mushrooms were everywhere. Even now there are few . Not so many anymore, You have to be more observant now to find it.
 So we went on Hymettus. Thankfully we have it very near our house. And the way to get there is full of memories. The old neighborhood. Where I grew up, I played, I did the first friendships.
 Phoebe loves the mountain. Once she hears the word stretches her ears and jumping with joy. We run to  get out of the house because she is excited . Thankfully on the street calms. Enthralled by the smells of other dogs and so stops are frequent.
 When I'm close to nature feel like I'm home. I feel so comfortable. I feel one with it. With the mother earth. I see the trees and I want to hug, which I do sometimes, I want to catch the dirt, sit in the grass. To become one with nature.
If I have this contact I have everything. I feel full. I feel my home.

In 2015 let's go further, let's look for more.

Today someone told me that loves rustling of the wind. I was glad, because he observes the universe.