Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Αλουστίνες!!!





Ήταν πριν πολλά χρόνια, τότε που το θησείο από στέκι μετατρεπόταν σε κοσμοπολίτικο μέρος της Αθήνας. Τότε που άρχιζαν να αλλάζουν τα μαγαζιά, από την φιλική εξυπηρέτηση, με το χαμόγελο και την καλή διάθεση, που επειδή ήταν το στέκι μας ξέραμε μέχρι και τους ιδιοκτήτες και μας ξέρανε και αυτοί, τότε που όλα αυτά γινόντουσαν απρόσωπα και οι ιδιοκτήτες πια δεν μας θυμόντουσαν και γινόμασταν και εμείς πελάτες.
Όταν συχνάζεις σε ένα μέρος χρόνια και βλέπεις να αλλάζει, ε, και είσαι και λίγο συναισθηματικός και δένεσαι με πράγματα, αυτή η αλλαγή σε πληγώνει. Και άντε λες δεν πειράζει και ξαναπάς. Και δεν αισθάνεσαι όμορφα, και νιώθεις την αλλαγή στο πετσί σου, στην ατμόσφαιρα, παντού. Έρχεται και ο λογαριασμός και επιβεβαιώνει την αλλαγή. Πόσο? Μια ποικιλία και ένα 250αρη ρακόμελο 60 ευρώ? Φεύγεις τρέχοντας. Και αυτό που κάποτε το αγαπούσες σταματάς να το αγαπάς και το αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι.
Έτσι αλλάξαμε στέκι, αλλάξαμε μαγαζί, αλλάξαμε και εμείς.
Και πέρασαν κάποια χρόνια και ήμουν με μια φίλη, ψάχναμε κάπου να κάτσουμε, κάπου όμορφα να πιούμε ρακί. Και λέμε άντε ας κατηφορίσουμε στα στέκια τα παλιά να δούμε τι γίνετε. Καθώς μπήκαμε στο λοξό δρομάκι μετά τον πεζόδρομο του θησείου, περπατήσαμε λίγο και πήρε το μάτι μας ένα καινούριο μαγαζάκι, με ωραία φώτα, ζεστό, και όμορφη διακόσμηση. Λέμε δεν καθόμαστε εδώ? Και κάτσαμε. από  τότε και επί 6 χρόνια καθόμαστε συχνά πυκνά. 



Αλουστίνες. Ηρακλειδών 5, Αθήνα Θησείο.



Αλουστίνες είναι οι νεράιδες της Σύμης. Βγαίνουν τις αυγουστιάτικες νύχτες χωρίς φεγγάρι. Κάθονται κάτω από τις λεύκες ‘η στα μέρη που υπάρχει νερό. Εξαφανίζονται στο πρώτο λάλημα του πετεινού.
Πήραν το όνομα τους από τον μήνα Αύγουστο, που οι παλιοί το ονόμαζαν και << Άλουστο >>, γιατί τις έξι πρώτες μέρες του – τις δρίμες μέρες – δε λούζονταν για να μη τους πέσουν τα μαλλιά.
Είναι γυναίκες νέες, όμορφες αλλαμένες ή ασπροφόρες, κάποιοι λένε όμως ότι έχουν αυτιά γαιδάρου.
Τρελαίνονται να χορεύουν κι αρπάζουν τους άντρες – νέους και γέρους – και τους βάζουν στον χορό. Σαν χορεύουν οι Αλουστίνες τραγουδούν <<Πάμπακος ή Μόλυβος >> αν ο άνθρωπος τους αποκριθεί << Πάμπακος >>, τον πετούν τόσο ψηλά που δε μένει τίποτε απ’ αυτόν, σαν πέσει κάτω στη γη. Πρέπει να απαντήσει << Σίδηρος >> και τότε μόνο δε θα πάθει τίποτε.
Όποιος πιάσει Αλουστίνα γίνετε ευτυχισμένος. Πρέπει να περιμένει τη στιγμή που λαλεί ο πετεινός και θα χαθούν, να πιάσει από το χέρι αυτή που διάλεξε και να την κρατήσει σφιχτά να μην του φύγει. Σαν κράξει πάλι ο πετεινός κι εκείνη απομείνει πίσω, θα τον ακολουθήσει και θα κάνει ότι της λέει. Θα τη βάλει να του αλέθει, γιατί το λέσιμό της δεν σώνεται ποτέ.
Κάποια μέρα όμως η Αλουστίνα θα βρει τρόπο να δραπετεύσει, για να επιστρέψει στον κόσμο της…

























Το αγαπώ πολύ  αυτό το μαγαζί. Με κάνει να νιώθω άνετα, σαν να είμαι στο καναπέ του σπιτιού μου. Όμορφοι άνθρωποι χαμογελαστή. Ζεστοί.
Νιώθω ότι αν πας μια φορά, λόγο του ονόματος του ίσως, εκπέμπει κάτι μαγικό που θα σε κάνει να ξαναπάς.
Όμορφο ζεστό περιβάλλον είτε κάτσεις μέσα είτε έξω, ωραία διακόσμηση με χειροποίητα αντικείμενα και όμορφα χρώματα.



Δεν θα πω πολλά για να μη κουράσω. Πρέπει να το επισκεφτείτε, θα χαρώ πολύ να μάθω τις εντυπώσεις σας.
Ένα είναι σίγουρο. Στις Αλουστίνες θα βρείτε ποτά, ρακόμελα, τσίπουρα, τσικουδιές με ωραίες μουσικές από όλο τον κόσμο σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον. Και με μία αυθεντικότητα που έχουν καταφέρει να διατηρήσουν  τόσα χρόνια. 



Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Νέα αρχή!!!!!!!




  Κάποια στιγμή στην σελίδα μου στο Facebook ανακοίνωσα ότι κάτι όμορφο ετοιμάζεται. Λοιπόν είναι έτοιμο και η χαρά μου είναι μεγάλη. Πριν όμως σας πω τι είναι ας τα πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.
   Έρχεται κάποια στιγμή στην ζωή όλων που ψάχνουν βαθιά μέσα τους για το τη θέλουν από την ζωή τους. Κλείνουμε τα μάτια και μας ονειρευόμαστε εκεί που θα θέλαμε να ήμασταν, έτσι όπως θα θέλαμε να ήμαστε. Έτσι όταν και εμένα η συνείδηση μου , μου χτύπησε την πόρτα, απομονώθηκα και έψαξα βαθιά μέσα μου που και πως θα ήθελα να με δω. Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι σε όλοι μου την ζωή αυτό που έπαιζε σημαντικό ρόλο για μένα ήταν να δημιουργώ , να προσφέρω και να αγαπώ. Έφερα τις σκέψεις μου από εδώ, τις έφερα από εκεί και μια ιδέα γεννήθηκε. Τι πιο ωραίο να μπορούσα να είχα έναν χώρο να προσφέρω σε όλους τους ανθρώπους την γνώση πως να χρησιμοποιούν τα πάντα, πως να καλλιεργούν, πως να φροντίζουν τα φυτά τους, πως να εκμεταλλεύονται όλες τις φυσικές και μη φυσικές πηγές που μας δίνονται πια απλόχερα από παντού. Πως να μη πετάμε τίποτα και πως από απλά υλικά να φτιάχνουμε αντικείμενα που θα μας είναι χρήσιμα, θα μπορούμε να τα χαρίσουμε η να τα κάνουμε δώρο. Δυστυχώς ψάχνοντας το όλο αυτό το πλάνο που είχα στο μυαλό μου διαπίστωσα ότι δεν είναι τόσο εύκολο. Χρειαζόντουσαν χρήματα, γραφειοκρατία, και πολύ κουράγιο. Και οκ τα δυο τελευταία τα παλεύεις μέσα σου γιατί εντέλει θα κανείς αυτό που αγαπάς. Το πρώτο όμως? τι κανείς? 
 
Έτσι το όνειρο μου σιγά σιγά άρχισε να θαμπώνει. Μετά όμως θυμήθηκα ότι από μικρή με λέγανε πεισματάρα. Πεισματάρα ε? ναι θα το δεχτώ. Αυτή την φορά θα το δεχτώ. Και όχι μόνο θα το δεχτώ αλλά θα εκμεταλλευτώ και αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα μου. Ξανά χάθηκα λοιπόν στις σκέψεις μου και είπα στον εαυτό μου, δεν μπορεί κάποια λύση θα υπάρχει. Και επειδή όταν θέλουμε κάτι πολύ και είναι μέσα από την καρδιά μας το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ μας μια άλλη ιδέα ήρθε στο μυαλό μου. Η τεχνολογία. Που ταξίδευα δεν ξέρω. Δεν σκέφτηκα από την αρχή το αυτονόητο. Ναι λοιπόν αυτή είναι η λύση. Με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω το όνειρο μου. Ένα όνειρο γεμάτο αγάπη, δημιουργία, και προσφορά.

Diy video μέσα από το κανάλι μου στο youtube. Ναιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!! 

Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα γίνει και ειλικρινά δεν με νοιάζει. Ένα καινούριο ταξίδι αρχίζει. Και θα αφεθώ σε αυτό. Να με πάει όπου θέλει.

Συνεχίζω λοιπόν με τα κοσμήματα μου, συνεχίζω να δημιουργώ και βάζω και στην ζωή μου ακόμα ένα ταξίδι. 

Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο diy μου. Καλή μου αρχή. Εύχομαι να έχω την υποστήριξη σας και εύχομαι να το αγαπήσετε όπως το αγαπώ και εγώ.


Αααααα και ξέχασα το σημαντικότερο. Σε όλη αυτή την προσπάθεια έχουν συμβάλλει και δυο άλλα πρόσωπα. Το ένα είναι η αγάπη μου, ο σύντροφος μου, το στήριγμα μου. Ευχαριστώ πολύ Κωνσταντίνε μου για όλα.
Το δεύτερο πρόσωπο έχει μουστάκια, 4 πόδια και ουρά. Α, και δεν είναι πρόσωπο είναι μουσούδα. Φυσικά είναι η Φοιβη μου. Θα την βλέπετε στα video. Μπορεί όχι ολόκληρη – για να καταλάβετε δείτε το – αλλά θα φαίνετε. Είναι η μασκότ μου!!!!  




Sometime in my page on Facebook I announced that I am preparing something beautiful. So it is ready and my joy is great. But before i tell you what it is let's take the things from the beginning. There comes a moment in peoples lives that are looking deep inside them and we ask ourselves what we want to do in our life. We close our eyes and dream about us where we want to be. So when I closed my eyes I and looked deep inside me where and how I see me I realized that in all my life is playing an important role for me to create, to offer and to love. An idea was born. 
Ι wanted to have a place to offer the knowledge of how to use everything, how to farm, how to care for their plants, how to exploit all natural and non-natural sources. How not to throw away anything and how of simple materials we can make items that will be useful, we will be able to give away the gift to someone. Unfortunately searching the whole thing I realized that is not so easy. I  needed money, bureaucracy, and a lot of courage. And ok you can fight the last two because ultimately you do what you love. But the first; so my dream slowly began to dazzle. But then I remembered that i am a  little stubborn . So again I was lost in my thoughts and I told  to myself, that I cant find a solution. And because when we want something very much and it is from our heart the universe conspires in our favor another idea came to my mind. Technology. Why i  didnt think this from the beginning? So yes I found the solution. With great pleasure I present my dream. A dream full of love, creation. Diy video through my channel on youtube. Yessssss !!!!!!!!!!!!!! I honestly dont  know what will happen and frankly do not care. A new journey begins. And I let myself in it. Take me wherever it wants. So I continue with my jewelry, I continue to create and put in my life even another trip. So this is my first diy. Wish me the best. I hope I have your support and wish to love my videos as I  love them.

 I forgot to telle you that in my videos you going to see my beloved dog, Phoebe. 
Also i want to say a big thank you to my love, my partner. Konstantine thank you for your help and for your support. 

 
 lets beggin !!!!!!

How to make fabric hair band.

 Materials that you will need 

-fabric at the colour of your choice


 -thread in the colour of your choice


-needle



-scissors


-elastic band 



-optional beads


 This is the video with the tutorial!!




thanks for the visit. And dont forget to subscribe  <3

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Η πιο όμορφη βάφτιση!!!

Αυτό το post είναι πλημμυρισμένο με όμορφα συναισθήματα. Συναισθήματα αγάπης, ευγνωμοσύνης.

Ήταν την περασμένη εβδομάδα, μπαίνοντας στην σελίδα μου στο φβ είδα ότι έχω μήνυμα. Ήταν από έναν φίλο που ο χρόνος και οι καταστάσεις τα φέρανε έτσι, και είχαμε χαθεί. Στο μήνυμα του μου έλεγε ότι την Κυριακή βαφτίζει τον γιο του και με ρώταγε αν θέλω να αναλάβω τον στολισμό. Χωρίς δεύτερη σκέψη είπα ναι. Η χαρά μου ήταν τεράστια. Άνθρωποι που ξανασμίγουν, προσφορά βοήθειας είναι πράξεις και συναισθήματα που ζω για αυτά, που μου δίνουν αναπνοή και δεν με αφήνουν καθόλου αδιάφορη.

Κανονίσαμε αμέσως να πάω σπίτι τους για καφέ. Στο σπίτι επικρατούσε μια υπέροχη ηρεμία, γαλήνη. Ένιωσα αμέσως σαν να ήμουνα σπίτι μου. Χαρά χαμόγελα και πάνω από όλα αγάπη. Αγάπη για αυτό που δημιουργούσαμε. Πολύ δουλειά από τους γονείς που αποφάσισαν να τα κάνουν όλα μόνοι τους, αγάπη από τους φίλους που ήταν πρόθυμη να βοηθήσουν όπου υπήρχε ανάγκη.

Θέμα της βάφτισης θα ήταν το άνθος Ηλίανθος. Προς τιμή του ήλιου. Σύμβολο που διάλεξε η μητέρα για τον γιο της.

Μιλήσαμε, μου έδειξαν τι περίπου ήθελαν, αποφασίσαμε για τα υλικά. Σάββατο απόγευμα θα ξεκινούσαμε τον στολισμό. Κυριακή πρωί η βάφτιση.

Ειλικρινά ήταν ο πιο όμορφος στολισμός που έχω κάνει. Ίσως γιατί το κλίμα ήταν ευχάριστο, ίσως γιατί είχε να κάνει με φίλους, δεν ξέρω. Πέρασα τόσο όμορφα. Και αν ένιωσα κούραση ιδίως προς το τέλος δεν την θυμάμαι. Μέσα μου άνθιζαν άλλα συναισθήματα πιο δυνατά, πιο όμορφα. 


Λουλούδια στο νερό, σφουγγάρια επίσης. Μαρτυρικά μπουμπουνιέρες και προσκλητήρια ήδη έτοιμα από τους γονείς.

Άρχισα τον στολισμό, η μαμά έβαζε της τελευταίες πινελιές της και ο μπαμπάς μας περιποιόταν να μη μας λήψη τίποτα. Όλα γινόντουσαν αρμονικά χωρίς άγχος. 







Ο χρόνος κυλούσε και οι πρώτες συνθέσεις άρχιζαν να παίρνουν μορφή. 



Οι ξύλινες βάσεις που φιλοξένησαν τις συνθέσεις σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από τον μπαμπά. 

Μετά από αρκετές ώρες, 6 περίπου, όλα ήταν έτοιμα. 

.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.
 
Κυριακή πρωί. Η μέρα της βάφτισης.  


Η βάφτιση γινόταν στο λόφο του Χαϊδαρίου στον ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία. 


Το τελικό αποτέλεσμα 

κεράκια στολισμένα απο την μαμά!!!


μαξιλαράκια "baby boy "

η εισοδος.
χειροποίητη ήλιοι από την γιαγιά



τελαράκια με μπουκέτα για τους καλεσμένους.



Η κολυμπήθρα
η λαμπάδα


οι ανθοστήλες


κουβαδάκια και ποτιστήρια με βασιλικό και ήλιο για τα τραπέζια


Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τον John Valasi και Vittoria Volovik για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν. Σας αγαπώ πολύ <3