Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο


Γεια σας. 



  Πριν λίγο μπήκα στο σπίτι. Η ώρα είναι 1:00, ξημερώνει Τρίτη.
  Το σαββατοκύριακο γεμάτο όπως και η Δευτέρα. Δεν πειράζει. Μου αρέσει να γεμίζω τις μέρες μου.


  Το Σαββατόβραδο ήταν πολύ συγκινητικό για μένα. Όχι μόνο γιατί είδα μια υπέροχη θεατρική παράσταση αλλά και γιατί είδα ένα γλυκό πρόσωπο από τα παλιά.
  Το Σάββατο λοιπόν πήγα στην παράσταση ¨ ποιος την ζωή μου… ¨ στο θέατρο Badminton. Νομίζω, ότι και να πω θα είναι λίγο. 


  Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον μεγαλύτερο εν ζωή Έλληνα δημιουργό, Μίκη Θεοδωράκη για τα 90 χρόνια του. Δείχνει την πορεία της ζωής του και είναι τόσο όμορφα σκηνοθετημένη που γίνεσαι ένα με τα γεγονότα, ταυτίζεσαι με την ζωή του και νιώθεις συγκίνηση με την μουσική του. Με άγγιξε πολύ.
Να πάτε να την δείτε. Αξίζει πολλά.. θα είναι στο θέατρο Badminton μέχρι 8 Φεβρουαρίου και μετά θα πάει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από 12 – 16 Φεβρουαρίου 2015. 





  Το βράδυ του Σαββάτου εκτός από την παράσταση είδα και μια φίλη μου που είχα να την δω 22 χρόνια περίπου. Από την πρώτη γυμνασίου. Την Βασιλική. Η χαρά μου ήταν μεγάλη. Δεν την χόρταινα. Την άγγιζα για να βεβαιώνομε ότι είναι δίπλα μου και ότι της μιλάω.  Χάρηκα πολύ πολύ που την είδα. Υποσχεθήκαμε να μην ξανά χαθούμε.
Μετά την παράσταση πήγαμε για ποτάκι με την αγάπη μου και μας βρήκε το ξημέρωμα.

  Άυπνη λοιπόν την Κυριακή το πρωί πήγα στο μαγαζί δυο φίλων μου, έχουνε φυτώριο, να βοηθήσω στον στολισμό για τον Άγιο Βαλεντίνο.






  Με το που έφτασα εκεί πήραμε καφεδάκι και ξεκινήσαμε δουλεία, έγινε πολύ όμορφο. Κοκκινίσαμε το μαγαζί. Παντού καρδιές, αρκουδάκια και μηνύματα αγάπης.
Αφού τελειώσαμε τον στολισμό φύγαμε από εκεί κατά της τρεις το μεσημέρι. Ήρθε η αγάπη μου και με πήρε πήγαμε για καφεδάκι και μετά σπίτι κατάκοπη. Κλείνανε τα μάτια μου και την άλλη μέρα έπρεπε να σηκωθώ πρωί.








  Δευτέρα πρωί πήγα στο κέντρο της Αθήνας για κάτι δουλειές και μετά για καφεδάκι με την φίλη μου την Βούλα, που μένει μόνιμα στο χωριό μας τα τελευταία χρόνια. Είναι ωραίο να συναντάς φίλους που δεν έχεις την ευκαιρία να τους βλέπεις συχνά. Έχεις πολλά να πεις και για έναν περίεργο τρόπο όταν νιώθεις αγάπη είναι λες και χθες πάλι μαζί ήσασταν και τα λέγατε.
  Σήμερα Τρίτη. Λέω να μη βγω πολύ από το σπίτι. Να ασχοληθώ με τα δικά μου πραγματάκια. Να δημιουργήσω κάτι της 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hello 
  Before a little while i entered in my house. The time is 1:00, dawn Tuesday.
 The weekend was full as Monday. Never mind. I like to fill my days. 
Saturday night was very moving for me. Not only because I saw a wonderful theatrical performance but also because I saw a sweet face from the past.
On Saturday I went to the show ¨ what my life ... ¨ at Badminton theater.
 The show is dedicated to the greatest living Greek artist Mikis Theodorakis for the 90 years of his life.  Shows the course of his life and is so beautifully contrived to become one with the facts, identify with his life and feel emotion with music. Touched me a lot.
 Go see it. Worth a lot .. will be at Badminton Theatre until February 8 and then go to Thessaloniki Concert Hall from 12 to 16 February 2015.
 On Saturday night except the show I saw a friend of mine that I had to see about 22 years. From the first class at secontary school. Vasiliki. My joy was great. I didnt get enough of  her. i touched her to be sure that is next to me and that I speak her. I enjoyed very much to see her again. We promised not to get lost again.
 After the show we went for a drink with my love unti the dawning.
 Sleepless So Sunday morning I went to the store my two friends have nursery to help decorate for Valentine's Day.
As soon as I got there we got coffee and started work, was very beautiful. Redness shop. Everywhere hearts, teddy bears and love messages.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου