Phoebe eats everything

I hit 100 subscribers and I feel grateful and happy.

I know that it isn’t something big but for me it is.

Thank you all for your support!!!!

This is a funny video for you all

Enjoy it. 

see you soon pretty souls!!!

How I see life!!!

A day in my life
See life through my eyes

Nature open your eyes :)

the video

 bb 

love you all

make happy thoughs!!!

Θα πέθαινες από αγάπη?

Αναζητώντας την αγάπη, θυμήθηκα ιστορίες που έχω ακούσει. Ιστορίες αληθινές για ανθρώπους που αποφάσισαν να τελειώσουν την ζωή τους διότι δεν άντεχαν τον πόνο της απώλειας, τον πόνο της αγάπης.

Να αγαπάς μόνος σου δεν είναι αρκετό. Η αγάπη θέλει δύο για να ολοκληρωθεί. Αν και είναι πολλοί αυτοί που αν και μόνοι τους , διατήρησαν την αγάπη τους για πρώην συντρόφους ή ανεκπλήρωτους έρωτες. Μία από αυτούς ήταν και η Πηνελόπη Δέλτα. Αν και παντρεμένη με τρία παιδιά, κόρες, ήταν ερωτευμένη από την στιγμή που τον γνώρισε μέχρι και που έβαλε τέλος στην ζωή της, στο σπίτι της στην Κηφισιά, δηλητηριάστηκε, με τον Ίων Δραγούμη. Ένας έρωτας που δεν μπορούσε να εκπληρωθεί λόγο τον καταστάσεων αλλά που και οι δύο φύλαγαν μέσα τους με τόση αγάπη.

Το 1905. Τότε ήταν η χρονιά που η Πηνελόπη Δέλτα γνώρισε τον Ίωνα Δραγούμη, υποπρόξενο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια. Ερωτεύτηκαν αμέσως και η φύση του ειδυλλίου τροφοδότησε ένα έντονο πάθος και μια πλατωνική-δίχως αύριο αγάπη. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας θα κρατούσε για αρκετά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η Δέλτα έκανε δύο απόπειρες αυτοκτονίας. Ομολόγησε τα πάντα στον σύζυγό της για να είναι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό της, αλλά δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Δε μπορούσε να αντιταχθεί στις κοινωνικές επιταγές και την υποχρέωσή της απέναντι στα παιδιά της και προσπάθησε να βάλει τίτλους τέλους στη σχέση της με τον Δραγούμη. Το 1912, η γνωριμία και ο έρωτας του Δραγούμη με τη Μαρίκα Κοτοπούλη, θα της δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Από τότε, η Πηνελόπη Δέλτα θα ντυθεί στα μαύρα, μέχρι το τέλος της ζωής της

Επιστολή της Πηνελόπης Δέλτα στον Ίωνα Δραγούμη (27 Ιουλίου 1906)

Μένω ακόμη ένα χρόνο, σου το έγραψα· αν με θέλεις ύστερα, αν δεν αλλάξεις, Ίων μου, αν θέλεις τότε, πάρε με... Και τώρα όμως αν με ήθελες δεν θα μπορούσα να σου πω πια όχι· τώρα δεν ξέρω πια τι θα πει τιμή και λόγος και όρκος· ξέρω πως στον κόσμο κάπου ζεις εσύ, πως μ' αγαπάς ακόμη, πως εσύ μπορείς να γίνεις δικός μου οπόταν σε φωνάξω. Ίων μου, δεν σε φωνάζω· μα αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις πού είμαι· σε περιμένω πάντα και σ' αγαπώ σαν Μήδεια, είσαι το μόνο δίλημμα που ζει μέσα μου με φρικτή ένταση· τ' άλλα όλα πέθαναν, η αγάπη σου τα σκότωσε! Μη με φοβηθείς· αγαπώ άγρια, μα αγαπώ με φοβερή tendresse το χλωμό παιδί που με φίλησε στο στόμα εκεί στα πεύκα. Ίων μου, θα πεις πως είμαι τρελή, και το ξέρω, μα όπως εκείνο το βράδυ, που πρώτη φορά με ξανάβλεπες, ύστερα από την πρώτη απόπειρα, ήσουν "τρελός για μένα", έτσι κι εγώ είμαι τρελή για σένα... Και μεθώ και δεν ξέρω πια να λογαριάσω τι θα πει "τιμή" και "λόγος". Ξέρω μόνο πως σ' αγαπώ, τ' ακούς, Ίων; σ' αγαπώ άγρια και θέλω την αγκαλιά σου και το στόμα σου που φιλί φρικτά, σε θέλω όλον, όλον, δικό μου για πάντα, και πονώ αλύπητα και ανυπόφορα, και μ' έρχεται να φύγω απόψε, πριν από το γράμμα μου, να μη σου μιλήσω πια, να μη σου γράψω "σ' αγαπώ", μόνο να έλθω εκεί, να ορμήσω στο σπίτι σου, να χυθώ στο λαιμό σου, και χωρίς λέξη, να πνίξω την αναπνοή σου, φιλώντας σε στο στόμα, ως που να κλείσεις τα μάτια σου και να πέσει το κεφάλι σου στον ώμο μου, χλωμό και αποκαμωμένο, μισοπεθαμένο από συγκίνηση και πόνο και χαρά που σκοτώνει. Το ξέρω πως είμαι τρελή· μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει...». Πηγή: www.lifo.gr






Ο Μιμίκος και η Μαίρη

Μια ακόμη ιστορία αγάπης είναι αυτή του Μιμήκου και της Μαίρης

Η Μαίρη Βέμπερ ήταν από την Γερμανία και εργαζόταν σαν παιδαγωγός στην Βασιλική οικογένεια. Εκεί γνώρισε τον δόκιμο στρατιωτικό Μιχαήλ Μιμήκο. Ερωτευτήκανε και συνάψανε σχέση για 7 – 8 μήνες. Συναντιόντουσαν στην Ακρόπολη και ο έρωτας τους ήταν γνωστός στην πριγκίπισσα Σοφία.

Ένα πρωινό, η Μαίρη ανηφόρισε στην Ακρόπολη και όπως είπε στη συνάδελφο της, θα επέστρεφε για το μεσημεριανό γεύμα....

 Στην Ακρόπολη υπήρχαν μόνο τρεις Γερμανοί τουρίστες και ένας φύλακας που γνώριζε τη Μαίρη, καθώς την έβλεπε συχνά. Από αυτόν έμαθε και η χωροφυλακή τα τραγικά γεγονότα που ακολούθησαν. Ο φύλακας διηγήθηκε ότι η νεαρή κουβερνάντα περιηγήθηκε στα μνημεία κόβοντας λουλούδια. Μετά μπήκε στο Παρθενώνα και κάθισε στο υψηλότερο σημείο του νότιου αετώματος. Σηκώθηκε όρθια και καθώς τα ρούχα της ανέμιζαν και αποκαλύπτονταν οι αστράγαλοί της, από ντροπή, ζήτησε από τους Γερμανούς που πλησίαζαν να απομακρυνθούν. Ο φύλακας περιέγραψε: «Όπως ήτο ντυμένη στα λευκά, νέα, δροσερά, εφαίνετο ως ζωντανών, ωραίων άγαλμα. Δεν σήκωσα ούτε μια στιγμή τα μάτια μου, από πάνω της, χωρίς να ξέρω γιατί.» Αγνάντευε είκοσι λεπτά και ξαφνικά η Μαίρη βρέθηκε αιμόφυρτη στη βάση του ναού. Είχε πέσει από το αέτωμα, ύψους δεκατριών μέτρων. Όλοι έτρεξαν να τη βοηθήσουν. Της έβρεξαν το πρόσωπο και της έδωσαν να πιει νερό, όμως ήταν εμφανές ότι η νεαρή αργοπέθαινε. Έσπευσαν να τη μεταφέρουν στο κοντινότερο νοσοκομείο, το στρατιωτικό. Η διάγνωση ήταν απελπιστική. Είχε κατάγματα στο αριστερό χέρι, εσωτερική αιμορραγία από τη συντριβή του ιερού οστού, κάταγμα στο στέρνο και τραύματα στη κάτω γνάθο. Εντός δύο ωρών, η Μαίρη ήταν νεκρή.... 

Προτού μάθει τι έγινε, παρέλαβε τα γράμματα της αγαπημένης του, τα οποία έστελνε στο νοσοκομείο. Ο Μιμήκος δεν τα είχε λάβει επί οχτώ συνεχόμενες ημέρες, αφού απουσίαζε λόγω ασθένειας. Παρ’ όλα αυτά καθυστέρησε να τα ανοίξει, επειδή παρατήρησε ασυνήθιστη κίνηση στο κτήριο. Έτσι πληροφορήθηκε για το θάνατο μίας νεαρής κοπέλας. Όταν αντίκρισε τη νεκρή και διαπίστωσε ότι ήταν η αγαπημένη του Μαίρη, λύγισε. Άρχισε να κλαίει και να υπόσχεται ότι θα τη συναντήσει. Αργά το απόγευμα ο αδελφός του κατάφερε να τον απομακρύνει από δίπλα της και τον πρόσεχε όλη την νύχτα, καθώς φοβόταν μην αυτοκτονήσει. Όταν άνοιξε τα γράμματα της, ο Μιμήκος έμαθε ότι η Μαίρη είχε ζητήσει την άδεια του πατέρα της να παντρευτούν, αλλά της το αρνήθηκε. Η απογοητευμένη κοπέλα έγραφε στον καλό της, ότι επειδή είχε εκτεθεί, έπρεπε να λήξει η υπόθεση με γάμο. Έστειλε τρεις επιστολές στον Μιμήκο, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση. Η τέταρτη επιστολή έμοιαζε με τελεσίγραφο: «Ελθέ σήμερον την πρωίαν εις τας ένδεκα εις την Ακρόπολιν. Είμαι πλέον απελπισμένη. Αν δεν έλθης αυτοκτονώ». Ο νεαρός γιατρός δεν είχε διαβάσει έγκαιρα καμιά επιτολή, καθώς ήταν άρρωστος στο σπίτι και δεν πήγε στο νοσοκομείο. Η Μαίρη παρεξήγησε τα γεγονότα και έλαβε το λάθος μήνυμα....

Όλο το βράδυ, ο Μιμήκος ήταν υπό την επίβλεψη του αδελφού του. Τις πρώτες πρωινές ώρες προσποιήθηκε ότι είχε ρίγη και ζήτησε επιπλέον σκέπασμα. Τα λίγα λεπτά που έμεινε μόνος έβγαλε το πιστόλι που έκρυβε κάτω από το στρώμα. Αυτοπυροβολήθηκε στην καρδιά και πέθανε ακαριαία. Ο αδελφός του, που τον προστάτευε, έγινε άλλος ένας τραγικός μάρτυρας, όπως ο φύλακας της Ακρόπολης. Το επόμενο πρωινό, τελέσθηκε η κηδεία της προτεστάντισσας Μαίρης, ενώ παράλληλα προετοιμαζόταν και η ταφή του Μιμήκου. Η εκκλησία δε δεχόταν να τον κηδέψει, καθώς η αυτοχειρία θεωρείται αμάρτημα στον ορθόδοξο χριστιανισμό. Ο έρωτάς τους ήταν γνωστός στα ανάκτορα, έτσι η πριγκίπισσα Σοφία που αγαπούσε τη Μαίρη, πρότεινε να ταφούν μαζί. Ωστόσο, η οικογένεια του Μιμήκου προτίμησε τον οικογενειακό τους τάφο....

Οι φίλοι τους, που τους αγαπούσαν και γνώριζαν τον έρωτα τους, δεν άντεχαν να τους «βλέπουν» χώρια. Άλλωστε για αυτό δεν αυτοκτόνησε ο Μιμήκος; Για να είναι κοντά στην αγαπημένη του; Δύο μέρες μετά πήραν την απόφαση τους. Ξέθαψαν το Μιμήκο και τον μετέφεραν δίπλα στη Μαίρη. Πάνω στο σωρό από τα λουλούδια που τώρα κάλυπτε και τα δύο μνήματα απόθεσαν το εξής σημείωμα: «Ωρκίσθημεν να σας ενώσωμεν οι φίλοι σου και ιδού». Ακολούθησε κύμα αντιρρήσεων και κατηγορίες για τυμβωρυχία. Το θέμα έληξε χωρίς συνέπειες με την παρέμβαση της πριγκίπισσας Σοφίας, που είχε την ίδια άποψη με τους φίλους των δύο νέων....

Η πλάκα που τοποθέτησαν οι φίλοι του ζευγαριού. Έγραψαν πάνω : «Καρδιαίς, αν σμίξουνε στη γη σαν τις καρδιαίς μας πάλι. Να μη χωρίσουν ποτέ η μία από την άλλη». Υπογράφεται: «Οι εν ουρανώ ερασταί Μαίρη και Μιχαήλ» με ημερομηνία «Μηνί φεβρουαρίω φθίνοντι εν 1893 έτει».... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-mimikos-ke-i-meri-o-thrilikos-erotas-ton-dio-neon-pou-tous-enose-o-thanatos-aftoktonisan-epidi-den-borousan-na-ine-mazi/

Η κοιμωμένη του Χαλεπά

Στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, ανάμεσα στα πολλά γλυπτά μνημεία, βρίσκεται και η «κοιμωμένη», ένα έργο που έκανε διάσημο τον Τήνιο γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά και αθάνατο ένα ρομαντικό και πανέμορφο κορίτσι, την 18χρονη Σοφία, κόρη του Κωνσταντίνου Αφεντάκη, που ζούσε με την οικογένειά της στην οδό Σωκράτους, της Αθήνας.

Στα 16 της, (γεννήθηκε το 1860) όλα τα αγόρια ήταν τρελά ερωτευμένα μαζί της και η αθηναϊκή κοινωνία την είχε ανακηρύξει «κόρη των Αθηνών». Καλούσαν την οικογένειά της σε δεξιώσεις, έκλεβε την παράσταση και η εφημερίδες έγραφαν για την παρουσία της «…η εκπάγλου καλλονής Σοφία Αφεντάκη, μετά του κυρίου και της κυρίας Αφεντάκη…». Αυτά δεν τη συγκινούσαν, της ήταν αδιάφορα. Επιζητούσε μονίμως τη μοναξιά και τον ρεμβασμό… 

Τη Σοφία την ερωτεύθηκαν πολλοί, όπως ο γενναίος υπολοχαγός Καλλέργης, με γεμάτο το κορμί του από σφαίρες που «κέρδισε» στο πεδίο της μάχης και μία βαθιά ουλή από μονομαχία για λόγους τιμής. Η κόρη των Αθηνών όμως δεν ενέδιδε και δεν την ενδιέφεραν τα φλερτ. Δε συγκινήθηκε ούτε από τον Γάλλο πλωτάρχη Αρνέ, που τον θάμπωσε στην δεξίωση της αμερικανικής πρεσβείας και την επομένη, ενώ έπρεπε να αποπλεύσει με το πολεμικό ιστιοφόρο, προφασίστηκε βλάβη, για να μείνει στην Αθήνα να την ξαναδεί… Δεν την συγκίνησε ούτε το προξενιό με το πλουσιόπαιδο Γιαννάκη Αναστασόπουλο, που της έκανε ο πατέρας της.

Στις αρχές του 1878 -όπως έγραψε (Ιούλιος 1950) στον «Προοδευτικό Φιλελεύθερο» ο δημοσιογράφος  Σπ. Δενδρινός- ο Αφεντάκης φεύγει με τη Σοφία στη Νάπολη, για δουλειές . Με πρόσκληση του δημάρχου, πηγαίνουν στην όπερα, όπου η Σοφία ακούει τις μελωδίες του τενόρου Μάριο Τζοβάνι και ο κόμπος λύνεται. Η Σοφία, τον ερωτεύεται ακαριαία και παράφορα!
Βγαίνουν ένα βράδυ ως αργά, πέφτει στην αγκαλιά του και εκεί  την βρίσκει το πρωί… Γυρίζει αγωνιωδώς στο ξενοδοχείο και ηρεμεί όταν διαπιστώνει ότι δεν είναι εκεί ο πατέρας της, που έλλειπε για δουλειές… Ένα απόγευμα τρέχει να δει τον Μάριο και τότε ο πατέρας της ανακαλύπτει ένα γράμμα του. Ο τενόρος της έγραφε: «ούτε μια στιγμή δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Χθες με αποθέωσαν στην όπερα, μα εγώ έψαχνα εσένα… Και όταν γύρισα στο σπίτι, στη γοητευτική φωλίτσα μας, έκανα όνειρα για μας…». Ο Αφεντάκης γίνεται έξαλλος. Οργισμένος, τον αποκαλεί «παλιάνθρωπο!» και γυρίζει με τη Σοφία αμέσως στην Αθήνα. Ο χωρισμός τους πλέον γίνεται αβάσταχτος. Τις νύχτες η Σοφία δεν κοιμάται, αναζητεί τον Μάριο, του γράφει συνέχεια, χωρίς να παίρνει απάντηση… Δεν τρώει, πέφτει σε μελαγχολία και αποφασίζει να τερματίσει τη ζωή της με δηλητήριο.

Στις 28 Νοεμβρίου, βροχερή μέρα, στο προσκέφαλό της, η φίλη της Καλλιρρόη Παρρέν την κοιτά δακρυσμένη, καθώς εκείνη ψελλίζει το όνομα του Μάριο. Λίγο μετά παραδίδει το πνεύμα της… Χιλιάδες άνθρωποι την έκλαψαν την επομένη. Ο Αχιλλέας Παράσχος έγραφε: «Η κόρη στο προσκέφαλο την κεφαλή αφήνει. Τα δυο της χέρια τ’ ακουμπά, στ’ αδύνατά της στήθια, και σαν πουλάκι ξεψυχά και σαν πουλάκι σβήνει…».  Μετά από ένα δίμηνο, ο Αφεντάκης πηγαίνει στη Νάπολη να βρει το ειδικό «λεπτόκοκκο» μάρμαρο στα λατομεία της Καρέρα, που του ζήτησε ο Χαλεπάς για να φτιάξει το μνημείο της Σοφίας. Στο ξενοδοχείο διαβάζει στην εφημερίδα την τρομερή είδηση: «Εις τον «Λόφον του έρωτος», ηυτοκτόνησεν ο διάσημος τενόρος Μάριο Τζοβάνι…». Ο τενόρος πριν από 6 μήνες  είχε τραυματιστεί σοβαρά, νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο και όταν εξήλθε, βρήκε στο σπίτι όλες τις επιστολές της Σοφίας. Τις διάβασε και  ζήτησε πληροφορίες από την Αθήνα. Όταν του ανήγγειλαν τον θάνατό της,  έθεσε τέρμα στη ζωή του με μία σφαίρα στην καρδιά.

πηγή : http://news247.gr/eidiseis/mixani-tou-xronou/mhxanh-toy-xronoy-h-koimwmenh-toy-xalepa-poy-aytoktonhse-apo-erwtikh-apogohteysh-meta-aytoktonhse-kai-o-agaphmenos-ths.2979251.html

Το ξέρω πως είμαι τρελή· μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει...

Πηνελόπη Δέλτα.

Οι άνθρωποι θύματα

Σήμερα θα σας μιλήσω για τους ανθρώπους που αρέσκονται να το παίζουν θύματα. Δεν είμαι ειδικός. Είμαι όμως παρατηρητής. Από πάντα παρατηρούσα τους ανθρώπους. Από μικρό παιδί. Μου άρεσε. Αργότερα έμαθα ότι είναι και μια μέθοδος διαλογισμού. Παρατηρώντας λοιπόν τους ανθρώπους έχω καταλήξει ότι υπάρχουν κάποιοι τύποι ανθρώπων που όλοι μας έχουν συνάντηση στην ζωή μας. Ένας από αυτούς τους τύπους είναι ο άνθρωπος θύμα. Αυτός που έχει επιλέξει σε όλοι του την ζωή να είναι το θύμα. Παρατηρώντας λοιπόν αυτόν τον τύπο ανθρώπων συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους. Για αυτά θα γράψω. Όπως είπα και πιο πάνω δεν είμαι ειδικός. Όλα τα παρακάτω που θα γράψω είναι καθαρά βιωματικά. Μπορεί να είναι σωστά μπορεί και λάθος. Θα θελα πολύ να ακούσω την γνώμη σας. Νιώστε ελεύθεροι να σχολιάσετε αυτά που θα γράψω. Με ενδιαφέρει πολύ η γνώμη σας είτε ταυτίζεται με την δική μου είτε όχι. Θα βοηθήσει πολύ στην εξέλιξη μου.

Άνθρωποι θύματα.

1. Δεν φταίνε ποτέ.

Οι άνθρωποι θύματα δεν φταίνε ποτέ. Μπορεί να φταίει οι κοινωνία, οι γονείς τους, ο/η σύντροφος τους, οι φίλοι, τα παιδιά τους, ποτέ όμως αυτοί. Δεν παραδέχονται ποτέ ότι φταίνε. Το ότι δέχονται τα πάντα από τους πάντες θεωρούν ότι δεν είναι δική τους επιλογή. Έχουν εφαρμόσει ένα σύστημα διαχείρισης των καταστάσεων μέσα τους που πρέπει οπωσδήποτε να βγουν τα θύματα από την κατάσταση αυτή. Να επιλέξουν να μη δέχονται την ασχήμια κανενός είναι μια σκέψη που δεν περνάει καν από το μυαλό τους.  Και αν περνάει την διώχνουν αμέσως γιατί απλά δεν τους βολεύει. Άλλωστε αν δεχτούν να αντισταθούν θα πάψουν να είναι και θύματα.

2. έχουν πάντα μια δικαιολογία.

Οι άνθρωποι θύματα έχουν πάντα μια δικαιολογία για τους εαυτούς τους και καμία για τους άλλους. Όταν κάποιος αποφασίσει να τους πει την αλήθεια το πιο πιθανών είναι να τον βάλουν απέναντι τους να τον δουν σαν εχθρό και να τον πολιορκήσουν με οποιαδήποτε δικαιολογία μπορέσει να γεννήσει το μυαλό τους ώστε να αποδείξουν ότι δεν φταίνε. Τις περισσότερες φορές αυτός που παίρνει την ευθύνη να μιλήσει σε έναν τέτοιο άνθρωπο γίνετε αποδέχτης μιας αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς που δεν μπορεί να κατανοήσει.  Δεν φταίνε ποτέ λοιπόν. Γιατί αν φταίγανε αυτό δεν θα τους έκανε θύματα.

3. έχουν πάντα κάτι κακό να πουν για όλους.

Οι άνθρωποι θύματα για να δικαιολογήσουν την δική τους ανεπάρκεια και στάση ζωής τους, σε κάθε άνθρωπο που γνωρίζουν η ξέρουν χρόνια έχουν κάτι να καταλογίσουν. Βρίσκουν κάποιο αρνητικό στοιχείο σε όλους. Συνήθως όταν μιλούν για κάποιο γνωστό τους σε τρίτο πρόσωπο αυτό που θα τονίσουν είναι τα αρνητικά του στοιχεία και όχι τα θετικά.

4. έχουν την ανάγκη να φαίνονται καλή

Οι άνθρωποι θύματα δεν είναι καλή από επιλογή ή στάση ζωής. Είναι καλή γιατί πρέπει. Πολύ προσεχτικοί στην συμπεριφορά τους ώστε να μην έχεις τίποτα να τους καταλογίσεις. Συνήθως επιλέγουν να κάνουν όλα τα χατίρια σε όλους όπως και να τους έχουν φερθεί στο παρελθόν.  Γιατί επιλέγουν να το κάνουν αυτό? δείτε το πέμπτο, έκτο και έβδομο χαρακτηριστικό.

5. σε περιμένουν στην γωνία.

Ενώ αυτοί αναλώνονται στο να είναι οι τέλειοι φίλοι , σύντροφοι, παιδιά, γονείς, περιμένουν καρτερικά στην γωνία ένα δικό σου λάθος. Αν το κάνεις καλύτερα φύγε. Εξαφανίσου. Αρχίζουν να σε κρίνουν, να φέρνουν σαν παράδειγμα τον εαυτό τους, και φτάνουν μέχρι στο σημείο να σε τιμωρήσουν με την συμπεριφορά τους εκεί που ξέρουν ότι εσύ θα πονέσεις περισσότερο.

6. η ανιδιοτέλεια είναι μία λέξη που δεν γνωρίζουν.

Όλοι αυτή η καλοσύνη που έχουν δεν είναι τυχαία. Δεν κάνουν τίποτα και δεν δίνουν τίποτα αν δεν πάρουν κάτι. Ένα μπράβο, ένα κομπλιμέντο, ακόμα να τους κάνεις μία χάρη. Δίνουν για να πάρουν. Αν δεν τους δώσεις δεν ξαναδίνουν. Έχουν μια βαθιά πεποίθηση ότι, όλα πρέπει να τους τα αναγνωρίζουν. Δεν θα έμπαιναν ποτέ στην διαδικασία να κάνουν κάτι αν ήξεραν ότι δεν θα αναγνωριστεί. Και αν τολμήσεις να μη τους το αναγνωρίσεις είναι φυσικά εκεί να στο θυμίσουν. Ότι κάνουν για σένα θα το βρεις μπροστά σου. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη στο χτυπήσουν ή να αρχίσουν να μιλάνε άνευ λόγου για αυτό, έτσι γιατί το έφερε η συζήτηση ενώ δεν το έχει φέρει.

7. δεν θα σε συχωρέσουν ποτέ.

Οι άνθρωποι θύματα αν θεωρήσουν ότι έκανες λάθος, ή αν όντως έκανες δεν θα στο συγχωρήσουν ποτέ. Θα σε πετάξουν σαν την τρίχα από το ζυμάρι χωρίς εξηγήσεις χωρίς τίποτα. Θα βρεθείς να απορείς για αυτό που έκανες , θα μείνεις άφωνος συνειδητοποιώντας ότι η πράξη τους δεν ταυτίζετε με το λάθος σου. Έτσι χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή συναισθηματικό δεσμό, σκληρά θα σε διώξει, θα κλειστεί στο καβούκι του, στην μίζερη ζωή του νιώθοντας πως ακόμα μία φορά έπεσε θύμα.

7 χαρακτηριστικά και άλλα μικρά που δεν μπαίνω στην διαδικασία να τα αναφέρω. Θεωρώ ότι αυτά τα άτομα μεγάλωσαν σε οικογένειες που υπήρχε ένα καθεστώς κρητικής. Έχουν τιμωρηθεί για τα λάθη τους και δεν έχουν αγκαλιαστεί για αυτά. Γιατί κακά τα ψέματα ουδείς αλάνθαστος. Ότι ηλικία και να ήμαστε πάντα κάνουμε λάθη. Και αυτό δεν είναι κακό. Τα λάθη είναι η σοφία μας. Είναι αυτά που μας πάνε παρακάτω και μας βοηθάνε να εξελιχθούμε. Δυστυχώς σε αυτούς του ανθρώπους δεν βρέθηκε ποτέ κανείς να τους το πει. Ή αν βρέθηκε δεν ακούστηκε γιατί η πεποίθηση τους ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα θεωρούν αυτοί είναι μεγάλη. Γιατί έτσι έμαθαν.

Επίσης θεωρώ ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από αγάπη. Θέλουν να αγαπηθούνε. Το κακό είναι ότι βρίσκοντας την αγάπη, την ιδανική αγάπη για αυτούς  ίσως και να αναγκαζόντουσαν να σταματήσουν να είναι θύματα. Έτσι έχουν την τάση να διώχνουν το τέλειο από την ζωή τους. Θέλουν να αγαπηθούνε βαθιά ειλικρινά αλλά και πάλι η πεποίθηση τους μπαίνει εμπόδιο και το γκρεμίζουν.

Πολλά ακόμα ίσως να ήθελα να γράψω. Αλλά οι σκέψεις μου τρέχουν και πρέπει να τους βάλω φρένο. Σας θυμίζω πως ότι έγραψα είναι καθαρά βιωματικό. Μπορεί να είμαι λάθος μπορεί όχι. Είστε ελεύθερη να κρίνετε και εμένα και το γραπτό μου.

Ευχαριστώ

Πανσές ο ερωτικός

Άσπρα, κίτρινα, μοβ λουλούδια που στολίζουν τις γλάστρες, τους κήπους, τα πάρκα απο τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού. Ακόμα και τον Χειμώνα.
Ποιός δεν ξέρει αλήθεια τους πανσέδες, τα μικρά αυτά λουλουδάκια με τα ζωηρά χρώματα και τα βελούδινα πέταλα? Πόσοι όμως γνωρίζουν τις θεραπευτικές αλλά και τις ερωτικές τους ιδιότητες, που είναι γνωστές απο τον 16ο αιώνα ? Ας τα βάλουμε λοιπόν στις γλάστρες ή στο κήπο μας, στο φαρμακείο μας, καθώς τα άνθη του πανσέ χρησιμοποιούνται στις σαλάτες αλλά και ως διακοσμητικά στη ζαχαροπλαστική.


Η ταυτοτητά του

Viola tricolor, Βιόλα η τρίχρωμη ( κοινώς πανσές )


Καταγωγή

Φύεται σε όλη την Ευρώπη, τη Βόρεια Ασία και τη Βόρεια Αμερική.


Περιγραφή 

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 10 - 30 εκατοστά και ανθίζει συνεχώς απο το Μάρτιο μέχρι τον Αύγουστο. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, πλατιά και λογχοειδή, ενώ τα άνθη του κίτρινα, λευκά και με ιώδεις ραβδώσεις.

Άνθη

Το χρωματικό δειγματολόγιο του πανσέ είναι τεράστιο και μπορείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε ποικιλίες μονόχρωμες ή δίχρωμες, με ή χωρίς στίγματα.


 White, yellow, purple flowers that decorate the pots, gardens, parks from early spring until late summer. Even in winter.
 Who doesnt knows the pansies, these small flowers with vivid colors and velvety petals; But how many know the therapeutic and erotic qualities, known from the 16th century; Let us therefore put in pots or in our garden at our pharmacy, as the pansy flowers used in salads and as decorations in pastry.


 The identity 

 Viola tricolor, (commonly pansy)

 Origin
 
It grows throughout Europe, North Asia and North America.

 Description
 
Annual plant that reaches 10 to 30 cm and blooms continuously from March to August. Its leaves are toothed, wide and lanceolate, and the flowers are yellow, white with purple streaks.

 Flowers
 
The color sample book of pansy is huge and you can choose between monochrome or bi-colored varieties, with or without spots.

Οι ποικλίες 

Ανάλογα με την ποικιλία έχουμε και την περίοδο ανθοφορίας

Οι καλλιεργούμενες σειρές Crystal Bowl και Universal συνιστώνται ειδικά για ανοιξιάτικη ανθοφορία.
Οι ποικιλίες αυτές σπέρνονται Φεβρουάριο - Μάρτιο σε ελαφρά ζεστό μέρος για να ανθίσουν τον ίδιο χρόνο ή στο ύπαιθρο σε σπορείο Ιούνιο - Ιούλιο για να ανθίσουν τον επόμενο χρόνο.

Οι σειρές Majestic Giants και Swiss Giants ανθίζουν όλο το χρόνο, καθώς ο πανσές αντέχει ακόμη και στην παγωνιά. Επειδή λοιπόν οι πανσέδες ανάλογα με την ποικιλία τους αντέχουν και στο κρύο, συμβουλευτείτε το γεωπόνο αν θέλετε να έχετε ανθισμένες τις γλάστρες σας και το χειμώνα. Σε αυτή την περίπτωση βέβαια προσέξτε τις απότομες αλλαγές της θερμοκρασίας. Μερικές φορές το κρύο έρχεται απότομα και τα φυτά δεν προλαβαίνουν να προσαρμοστούν. Γι ' αυτό στις περιπτώσεις αυτές καλό θα ήταν να απλώσετε πάνω απο τα φυτά μια κουβέρτα ή ενα νάιλον για να τα προστατέψετε. 

 Varieties
 
Depending on the variety we have the flowering period

The cultivated rows Crystal Bowl and Universal are recommended especially for spring flowering.These varieties are seeded in February - March to slightly warm place to bloom in the same year or outdoor seedbed June - July to bloom next year.

 The Majestic Giants series and Swiss Giants bloom throughout the year, as the pansy withstand even in the freezing cold. Because depending on their variety and resistant to cold,of the pansies,
consult your arborist if you want to have your potted flowering and winter. In this case of course beware of sudden changes in temperature. Sometimes the cold comes suddenly and plants do not have time to adapt. So in these cases you would be spread over the plants a blanket or a nylon to protect them.

 Η θεραπευτική του αξία 

Το φυτό και η ρίζα περιέχουν σαπωνίνες, σαλικυλικά άλατα, το φλαβονικό γλυκοσίδιο, τη βιολακουερσετίνη και άλλες χημικές ενώσεις. 
Μπορείτε να συλλέξετε το ανθισμένο φυτό απο το Μάρτιο μέχρι τον Αύγουστο και να εκμεταλλευτείτε  τις θεραπευτικές του ιδιότητες, καθώς είναι διουρητικό, αποχρεμπτικό, καθαρτικό. 
Χρησιμοποιήστε το σε έγχυμα για υγρό ή ξηρό έκζεμα και άλλα δερματικά. Επίσης βοηθά στην οξεία βρογχίτιδα και στον κοκίτη αλλά και στις διάρροιες και τις διταραχές του ουροποιητικού συστήματος. 


The therapeutic value

 The plant and the radical containing saponins, salicylates the flavonic glycoside, the violakouersetini other chemical compounds.
 You can collect the flowered plant from March to August and take advantage of its medicinal properties, as it is a diuretic, expectorant, laxative.
 Use in infusion for wet or dry eczema and other skin problems. It also helps in acute bronchitis and whooping cough, but also in diarrhea and ditaraches urinary tract.

 Το ελιξίριο του έρωτα

Το φαντάστηκε ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο <<'Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας >> και το παρασκεύασαν Βρετανοί επιστήμονες. Η βάση του ερωτικού φίλτρου, που ήταν τα λουλούδια και αναφέρεται ως φίλτρο του Ξωτικού, είχε καταδικάσει την Τιτάνια, τη βασίλισσα των νεραιδων, να ερωτευτεί το πρώτο πρόσωπο που θα έβλεπε. 
Η βρετανική Βασιλική  εταιρεία χημείας μελέτησε το κείμενο του Σαίξπηρ και ανακάλυψε πως η βάση του ελιξιρίου είναι ο άγριος πανσές, ένα λουλούδι που ονομάζεται και η <<χαρά της καρδιάς>>.
<< Ο Σαίξπηρ αναφέρεται συχνά σε φυτά και χόρτα και αποδεικνύεται πως ήταν γνώστης των ιδιοτήτων τους>>, λέει ο Τσαρλς Σελ, διευθυντής του τμήματος Οργανικής χημείας της εταιρείας που κατασκεύασε το ελιξίριο. 

 The love elixir 

 Imagined by William Shakespeare at the <<Midsummer nights dream >> and have prepared by
British scientists.
The base of the erotic filter that reported as filter of the Elf, had sentenced Titania, the queen of the fairy, to
fall in love with the first person she sees.
 The British Royal chemistry company studied the text of Shakespeare and discovered that the base of the elixir is the wild pansy, a flower called <<the joy of the heart>>. 
<< Shakespeare often refers to plants and grasses and is proved that he was aware of their properties >>, says Charles P., director of the Department of Organic Chemistry of the company that built the elixir.

Πότε και πως θα τους φυτέψετε

Οι πανσέδες φυτεύονται το φθινόπωρο ή την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία στο έδαφος είναι ακόμα χαμηλή. Γι αυτό χρειάζονται ειδική λίπανση που περιέχει νιτρική αμμωνία σε συνδιασμό με κάλιο και φώσφορο.

Πριν φυτέψετε τα φυτά στην οριστική τους θέση, ανακατέψτε το λίπασμα με το χώμα, που θα θα πρέπει να είναι φρεσκοδουλεμένο και αφράτο. Φυτέψτε τους πανσέδες στο ίδιο περίπου βάθος που είχαν στα γλαστράκια ή στα σακουλάκια. Δεν κάνουν μεγάλη ρίζα και η πολύ βαθιά φύτευση μπορεί να προκαλέσει ασθένειες. 

Λιπαίνετε τους πανσέδες που έχετε φυτέψει το φθινόπωρο ακόμα και στη διάρκεια του χειμώνα. Την άνοιξη θα αναπτύξουν υγιείς βλαστούς και λουλούδια . Αν το καλοκαίρι δεν είναι ιδιαίτερα ζεστό, προς το τέλος του μπορείτε να λιπάνετε πάλι τα φυτά για να δώσουν τα τελευταία λουλούδια το φθινόπωρο. 

 When and how to plant them

 The pansies are planted in autumn or spring, when the ground temperature is still low. Therefore they need special lubrication containing ammonium nitrate in combination with potassium and phosphorus.

 Before planting the plants in their final position, mix fertilizer with the soil, it should be freshly worked and fluffy. Plant the pansies at approximately the same depth that were in pots or bags. They do not make

large seed and planting too deep can cause diseases.

  Lubricated the pansies that are planted in the fall, even in the winter. In the spring they will develop healthy shoots and flowers. If the summer is not very hot in late you can still fertilize the plants to give the last flowers in the fall.

Τις πληροφορίες τις βρήκα από ένα άρθρο της κυρίας Ελένη Πολίτη στο περιοδικό Αρμονία.

 

Μικροί άνθρωποι

Μικροί άνθρωποι. Παντού. Ανάμεσα μας. στην καθημερινότητα μας. παντού. Ακόμα και εμείς αφήνουμε πολλές φορές τον εαυτό μας και γινόμαστε μικροί. Ξεχνάμε πολλές φορές ποιοι ήμαστε. Παρασυρόμαστε από το τι κάνουν οι άλλοι. Πως μας φέρονται. Ευτυχώς όμως. Μας σώζει η ουσία. Γιατί ουσιαστικά δεν ήμαστε όλοι μικροί άνθρωποι. Καταλαβαίνουμε γρήγορα την αλήθεια. Επανερχόμαστε σε αυτό που πραγματικά ήμαστε. Και αυτό μας σώζει. Και έχουμε το θάρρος να αντικρίσουμε την αλήθεια. Και να ζητήσουμε συγνώμη. Και από μας και από τους άλλους. Και το να μπορείς να συγχωρέσεις είναι αρετή. Ίσως από τις μεγαλύτερες αρετές. Η συγχώρεση σε ωθεί να πας μπροστά. Σε κάνει να προχωρήσεις με ελαφριά την ψυχή σου.

Δεν έχω φόβους. Δεν τρομάζω εύκολα. Δεν ξέρω γιατί. Από μικρή έτσι ήμουν. Νιώθω όμως ότι αν υπάρξει στιγμή στην ζωή μου που αφήσω τον εαυτό μου να παρασυρθεί, να ταυτισθεί με χαρακτήρες μικρών ανθρώπων, όταν θα ερχόταν η συνειδητοποίηση θα με τρόμαζε. Ειλικρινά δεν με νοιάζει πως μου φέρονται οι άλλοι. Εγώ θα τους φερθώ με αγάπη. Γιατί θεωρώ ότι κάποιος που φέρετε άσχημα σε κάποιον άλλων το κάνει γιατί έχει ανάγκη από δύο πράγματα. Το ένα είναι να θρέψει τον εαυτό του. Το εγώ του. Έτσι νιώθει όμορφα. Και το δεύτερο ότι έχει ανάγκη από αγάπη. Για να γίνεις μικρός άνθρωπος η ψυχή σου νοσεί. Έτσι δεν σκέφτεσαι και καθαρά. Κάτι κουβαλάς μέσα σου που δεν σε αφήνει να δεις την αλήθεια. Την ουσία. Κάπου διάβασα πρόσφατα ότι η αλήθεια είναι μια. Όλα τα άλλα είναι αναλήθειες. Και συμφωνώ απόλυτα.

Images that will make you smile

A post that will make you smile and feel better
For you with all my love
Hope you enjoy it

Diy How to make a flag banner

Hello friends, today i show you how to make a flag banner for you to decorate your house or your party.


materials

1.scissor
2.burlap
3.twine
4.cardboard at the tringle shape
5.colors
6.glue gun
7.the pattern you want to create

here is the video how to

you can also check this

thanks!!!!!!!!

bb

Thanks mate for this post!!!

Λοιπόν ας αρχίσω να γράφω όσο αμήχανα και να νιώθω.

Δεν έχω πολλούς φίλους. Γνωστούς πολλούς. Φίλους λίγους. Από επιλογή. Οι φίλοι όμως που έχω είναι αξιολάτρευτοι. Είναι όμορφοι άνθρωποι. Άνθρωποι που μπορείς να στηριχτείς επάνω τους και να τους εμπιστευτείς. Έτσι λοιπόν άρχισαν όλα. Από την εμπιστοσύνη.

Ένα πρωί με κάλεσε ένας φίλος να πάω στο σπίτι του για καφεδάκι. Είχα καιρό να τον δω και είπα αμέσως το οκ. Παιδικός φίλος έχουμε σχεδόν μεγαλώσει μαζί. Ήταν μέχρι και στην βάφτιση μου. Αιώνες πριν. Ο φίλος μου λοιπόν αυτός που δεν του αρέσει καθόλου η δημοσιότητα και το μόνο που έχει στον κυβερνοχώρο είναι τα e mail του και τίποτα άλλο, ( ο λόγος που δεν τολμάω να πω και το όνομα του. Μήπως με μαλώσει λιγότερο ). Έχει τρέλα με την φωτογραφία. Ερασιτέχνης φωτογράφος που τα μάτια του βλέπουν πράγματα που άλλα μάτια δεν τα βλέπουν και αυτό τον κάνει καλό ερασιτέχνη φωτογράφο. Πάντα μου έλεγε « έλα να κάνουμε κάνα project να σε φωτογραφήσω » και πάντα του έλεγα καλά κάποια στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι ένιωθα αμήχανα.

Εκείνο το πρωί λοιπόν, αφού μου έφτιαξε καφεδάκι και βγήκαμε στην βεράντα να τα πούμε, μετά από λίγο έβγαλε την πανέμορφη μηχανή του , που πολύ ζηλεύω, και μου λέει σήμερα θα σε φωτογραφήσω. Πάγωσα. Άβαφη όπως πάντα, με ένα μολύβι μόνο στα μάτια , όπως πάντα, σπορ ντυμένη, η αμηχανία μου στα ύψη και δεν σας το κρύβω ένιωσα και ντροπή. Όχι γιατί δεν ήμουν ¨περιποιημένη¨ αλλά στην ιδέα ότι θα  έπαιρνα πόζες και θα με φωτογράφιζε με έκανε να ντρέπομαι. Το βλέμμα του ήταν τόσο αποφασισμένο που μόνο ναι μπόρεσα να του πω. Ένα ναι που λέγοντας το κοίταγα το μωσαϊκό του μπαλκονιού και από αμηχανία μέτραγα τις κουκίδες του.

Φυσικά όταν κάποιος σε ξέρει από μωρό μπορεί εύκολα να σε καταλάβει και σου είναι δύσκολο να του κρυφτής. Τον πιάσανε τα γέλια. ¨μη φοβάσαι ¨ μου είπε και ήταν τόσο ήρεμο και γαλήνιο που ένιωσα εμπιστοσύνη και αφέθηκα. 

Είχα μαζί μου κάτι λουλούδια από τον αρραβώνα τις μαμάς μου γιατί ήθελα να μου τα φωτογραφίσει για μια ανάρτηση που είχα σκεφτεί να κάνω, πήρα μερικά τσιμπιδάκια από το μπάνιο, έκοψα και κάτι ψεύτικα λουλούδια από ένα βάζο στο σαλόνι και έφτιαξα κάτι για το κεφάλι. Έκανα την μπλούζα μου στράπλες για να μην φαίνετε, πέρασα ένα σατέν ύφασμα από μπομπονιέρα και ήμουν έτοιμη. 

Δείξτε κατανόηση. Ο φίλος μου είναι ερασιτέχνης, και εγώ δεν είμαι μοντέλο. Όταν πήγα ξανά σπίτι του, μετά την φωτογράφηση μου είπε ότι θέλει να τις επεξεργαστή λίγο. Του είπα να κάνει ότι θέλει αλλά εγώ θέλω τις original. Έτσι δεν έχουν υποστεί καμιά επεξεργασία. Λάτρεψα το αποτέλεσμα. Γιατί είμαι εγώ. Δεν ένιωσα ότι κάνω κάτι ψεύτικο. Αυθόρμητες τις στιγμής. Επίσης να σας ενημερώσω ότι δεν χρησιμοποίησε καθόλου φλας. Είναι με φυσικό φωτισμό μέσα στο δυαράκι του, αλλάζοντας φακούς και φίλτρα στην φωτογραφική του μηχανή. Μη ζητήσετε λεπτομέρειες, δεν έχω ιδέα τι έκανε.

Εύχομαι να σας αρέσουν, πρώτη φορά έκατσα να με φωτογραφήσει κάποιος. Να είστε σας παρακαλώ επιεικείς. 

Αυτά…

              Χιχιχιχιχιχιχ

Τα λέμε σύντομα!!!